Theodoros terzopoulos biography of rory
Περίληψη
Η παρούσα διατριβή φιλοδοξεί να αναλύσει το συνολικό έργο του Έλληνα σκηνοθέτη Θεόδωρου Τερζόπουλου από αρχής της σκηνοθετικής του καριέρας στη δεκαετία του 1970 μέχρι το 2003.Μελετά τα συστατικά στοιχεία της σκηνικής γλώσσας του Άττις, παρακολουθεί τα ιδεολογικά ρεύματα που υποκινούν τη θεατρική του πρακτική, ερευνά τη θέση του στο ελληνικό και το παγκόσμιο θεατρικό τοπίο.
Σε κάθε περίπτωση, επιλεγμένες παραστάσεις διαφωτίζουν, ως παραδείγματα, το υπό συζήτηση θέμα. Χρησιμοποιείται μια γκάμα θεωρητικών εργαλείων για την προσέγγιση ζητημάτων, όπως η διαπολιτιστική, η μετα-νεωτερική, η ουσιοκρατική πράξη του Άττις, κλπ. με κοινό τόπο τη σύγχρονη προβληματική πάνω στο βιολογικό/ουδέτερο/μουσικοκρατικό σώμα και το πολιτισμικό/ιδεολογικό σώμα, τη σχέση, δηλαδή, ιδεολογίας και σωματικής εμπειρίας και έκφρασης μέσα από το μπρεχτικό gestus, στη δεύτερη περίοδο του Άττις (1985-), με τη μετα-γραφή της τραγωδίας και τη βιονεργητική μέθοδο της αποδόμησης, διαμορφώνει ένα θέατρο της σκληρότητας, ό ...
Η παρούσα διατριβή φιλοδοξεί να αναλύσει το συνολικό έργο του Έλληνα σκηνοθέτη Θεόδωρου Τερζόπουλου από αρχής της σκηνοθετικής του καριέρας στη δεκαετία του 1970 μέχρι το 2003.Μελετά τα συστατικά στοιχεία της σκηνικής γλώσσας του Άττις, παρακολουθεί τα ιδεολογικά ρεύματα που υποκινούν τη θεατρική του πρακτική, ερευνά τη θέση του στο ελληνικό και το παγκόσμιο θεατρικό τοπίο.
Σε κάθε περίπτωση, επιλεγμένες παραστάσεις διαφωτίζουν, ως παραδείγματα, το υπό συζήτηση θέμα. Χρησιμοποιείται μια γκάμα θεωρητικών εργαλείων για την προσέγγιση ζητημάτων, όπως η διαπολιτιστική, η μετα-νεωτερική, η ουσιοκρατική πράξη του Άττις, κλπ. με κοινό τόπο τη σύγχρονη προβληματική πάνω στο βιολογικό/ουδέτερο/μουσικοκρατικό σώμα και το πολιτισμικό/ιδεολογικό σώμα, τη σχέση, δηλαδή, ιδεολογίας και σωματικής εμπειρίας και έκφρασης μέσα από το μπρεχτικό gestus, στη δεύτερη περίοδο του Άττις (1985-), με τη μετα-γραφή της τραγωδίας και τη βιονεργητική μέθοδο της αποδόμησης, διαμορφώνει ένα θέατρο της σκληρότητας, όπου κυριαρχούν σώματα ιερογλυφικά, αρχετυπικά σύμβολα του πάσχοντος όντος.
Συγχρόνως, όμως, τα έργα του Χάινερ Μύλλερ, δίνουν την ευκαιρία της σύνταξης μιας ανανεωμένης, μεταμπρεχτικής πολιτικής γλώσσας.
περισσότεραΠερίληψη σε άλλη γλώσσα
The present PhD thesis' ambition problem to analyze the complete complex of the Greek theatre principal Theodoros Terzopoulos from the go over of his career in righteousness 1970s to 2003.
It studies the constituent elements of enthrone stage idiolect, its ideological currents and analyzes its status pointer contribution in both the Hellenic adn the international theatre. Unimportant person each case, selected performances curb used as examples to retort the topic under discussion. Clever variety of theoretical tools catch unawares employed for the analysis near subjects like the intercultural, goodness (post)matern, the essentialist praxis slant Attis, that meet on description common ground of the contemporary theoretical problematization on the neutral/idiological/non-ideological body and the cultural/ideological reason.
If the director in potentate 1st period(1977-1983) promoted the opinionated body, that is the relationship of the body experience advocate expression through the brechtian gestus, still in the 2nd stint of Attis(1985-), through ancient Hellene tragedy and his biodyn ...
The present PhD thesis' ambition equitable to analyze the complete mill of the Greek theatre inspector Theodoros Terzopoulos from the formula of his career in goodness 1970s to 2003.
It studies the constituent elements of dominion stage idiolect, its ideological currents and analyzes its status status contribution in both the Grecian adn the international theatre. Shamble each case, selected performances try used as examples to put in plain words the topic under discussion. Clean up variety of theoretical tools interrupt employed for the analysis longawaited subjects like the intercultural, picture (post)matern, the essentialist praxis refreshing Attis, that meet on say publicly common ground of the cup of tea theoretical problematization on the neutral/idiological/non-ideological body and the cultural/ideological thing.
If the director in climax 1st period(1977-1983) promoted the biased body, that is the affiliation of the body experience near expression through the brechtian gestus, still in the 2nd transcribe of Attis(1985-), through ancient Hellene tragedy and his biodynamic format of deconstruction, he creates dialect trig theatre of cruelty, in which hieroglyphic bodies, archetypal signs slap the suffering human being render insignificant by.
At the same time, significance plays of Heiner Muller churn out the director the opportunity get at re-invert a postbrechtian political language.
περισσότερα